--KASA--

Mesaj Sayısı : 51 Kayıt tarihi : 25/02/09

Burada aldığınız asanın parasını ödeyeceklesiniz..RP ile ödenmesi şarttır!!

Mesaj Sayısı : 51 Kayıt tarihi : 25/02/09

Rp"nizin asanın fiyatı kadar değeri olması gerekir!!!

Konu: Geri: -**-KASA-**- Çarş. Ağus. 05, 2009 3:24 pm

Gökyüzünde aniden şimşekler çakmaya başladı.Yıldırım sesi kulaklarını tırmalıyordu,adeta "kalk" diye bağırıyordu.Pencerenin aniden açılmasıyla ayağa kalktı.Perde rüzgarın hırçın esintisiyle savruluyordu.Hızlı adımlarla pencereye doğru yüremeye başladı.Rüzgar o kadar öfkeliydi ki yerdeki yapraklarla beraber evin içine girmek için sanki savaş veriyordu.Elini uzatmasıyla beraber pencereyi kapattı.Gözleri saate doğru yönelirken içinde de bir kuşku birikiyordu.Yoksa geç mi kalmıştı ? Saate baktı fakat akrep ve yelkovan sanki ona inat durmuştu.Koşar adımlarla cebindeki saati aldı, korkmasını gerektiren birşey yokmuş.İçi rahatladı,daha erkendi.Gökyüzünde korkunç bir sesle heryeri inleten o şimşeklerden geriye tek tek akan yağmur damlacıkları kalmıştı.Yağmur yavaşlamıştı.Güneş ise heryeri kaplayan bulutların arasından zor da olsa gözükmeye çalışıyordu.Bulutlar büyük bir centinmenlik örneği gösterip güneşe yol açmışlardı.Bu hoş davranış Güneş'in de hoşuna gitmişti.Bu durumdan da çiçekler faydalandılar.Maisie pencereyi açıp havadaki güzel kokuyu içine çekti.Birden bugünün önemli birgün olduğunu hatırladı.Evet bugün büyük gündü.Asasına kavuşacaktı.
Güneş Diagon Yolu'na her zamankinden daha şiddetli yolluyordu ışınlarını. Bu kavurucu sıcaklıkta büyük bir heyecanla alışverişini yapmak üzere ilerliyordu.İlk olarak Ollivander's Asa Dükkanına girdi. Asa en önemli olandı ve kendine uygun bir asa bulması gerekiyordu.Dükkanın sahibi başkalarına asa seçmekle meşguldü. O da sıraya geçip etrafa bir göz attı. Oldukça yaşlı bir dükkandı fakat bu gizlenmeye çalışılmıştı.İçerisi yenilenmeye çalışılsa da yılların verdiği yorgunluk onu bir hayli yormuştu.Önündeki son öğrenci de asasını büyük bir mutlulukla eline alınca sıra artık kendisine geçmişti.Dükkan sahibine doğru yürüdü:

-Merhaba Sayın Winchester. Ben Maisie Fincher. Asa için gelmiştim.

Bu kelimeler ağzından o kadar hızlı çıktı ki karşısındakinin anladığından bile emin değildi.Dükkan sahibi ona çeşitli sorular sordu ve o da sabırla cevap verdi.Sorular bitince dükkan sahibi asaların içinde bulunduğu kutulurdan oluşmuş bir odaya girdi ve bir kaç tane asa çıkarıp onları inceledi. Bitmek bilmeyen beş dakika sonunda aralarından bir tanesini ona uzattı:

Kalp Çakrası~
27.8 cm uzunluğundadır.Kavak ağacı özlüdür.
~Yetenekli Dersler~
Astronomi
Kehanet
Bitkibilim
~Özellikleri~
Ender bir asadır.Asanın, sahibiyle (seçtiği kişiyle) arasında güçlü bir bağ vardır.Asaya nasıl bir zarar gelirse; asa sahibininde başına da o zarar gelir.
En iyi Incendio (Ateş yaratan Büyü) Büyüsü'nü yapar.

Asa seni seçti!! Fiyatı 105 galleon..

Sözü bitince derin bir nefes aldı ve ona eliyle kasayı gösterdi. Sırada karşısında olan çocukla tıpatıp aynı tepkiyi gösterdi ve o da büyük bir mutlulukla kasaya yöneldi. Çantasından 105 galleon çıkardı ve kasacıya uzatarak güle oynaya oradan çıktı.

EDİT!!

Mrs. Maisie F. Watson,ödemeniz tahsil edilmiştir.Ödeme konusundaki hassasiyetiniz i.in teşekkür ederiz..

Konu: Geri: -**-KASA-**- Çarş. Ağus. 05, 2009 4:04 pm

Güneş Pansy'nin tenini yakıyordu.Bu yüzden pelerinin içine iyice yayıldı.Gündüzlerden nefret ederdi.Gerçi Pansy genelde hiç birşeyi sevmezdi.Sevmek onun tarzı değildi.Çünkü o hep nefret ederdi!Onu tanımlayan bir kelime varsa bu kesinlikle nefretti.Şuanda da nefret derecesi sınırlanırını zorluyordu.Ollivander'in dükkanına gitmek zorunda olmasa bu işgenceye asla katlanmazdı.Etraftaki mutlu çocukları görmek onu deli ediyordu.Bunun için daha hızlı yürümeyi tercih etti.Gölgelerden gitmeye çalışıyordu.Karanlık onu huzura erdiren tek şeydi.Güneşten nefret etmesinin en büyük sebebide zaten buydu.En sevdiği şeyi elinden alıyordu lanet güneş!İçinden lanet olsun diye bağırmak geldi.Bir saniye durdu ve kendini toparladı.Şimdi sırası değildi ama hıncını akşam mugglelardan çıkaracaktı.Bir kaç muggle korkutmak eğlenceli olacaktı.Bunu düşününce yüzüne küçük bir tebessüm yayıldı.Tekrar yürümeye koyuldu.Bu sefer biraz daha olsun rahatlamıştı.Fakat bu pek uzun sürmedi.Yanından geçen bir çocuk ona çarptı.Bu Pansy'nin dengesini bozmadı ama çocuk yere düştü.Ayağa kalkarken gözlüklerini düzeltiyordu.Pansy çocuğu baştan aşağı süzdü.Hafif yanık bir teni vardı.Gözleri maviydi,kocaman bir gözlük takıyordu.Saçları kısacıktı ve sarı rengiydi.Yerden kalkmaya çalışıyordu.Pansy o anda çocuğun elinin kanadığını farketti.Ona birşey yapmaya çalışmadığı halde çocuğa zarar vermişti.Bu onun iyi günüydü galiba.O bunları düşünürken çocuk ayağa kalkmayı becermişti.
"Çok güçlü biri olmalısın.Aslında çok nazik birine benziyorsun, biraz gezmek istermisin tatlım? " diyince Pansy napacağını şaşırdı.Tatlım mı ? O kim oluyordu da Pansy'e tatlım diyebiliyordu!Pansy ayaklarının yandığını hissetti.Dişlerini sıktı.Yavaşça yumruğunu kaldırdı ve çocuğun suratına yumruğunu geçirdi.Çocuğun elinin kanaması durmuştu ama şimdide burnu kanıyordu.Çocuk napacağını bilemedi.Ağzı açık Pansy'e bakıyordu.O sırada çocuğun diğer arkadaşları yanına gelmişti.Onlar ne olduğunu anlayamadan içlerinden en uzun boylu olanı "Aaa.Kimleri görüyorum burda.Lucy!Sen gündüzleri dışarı çıkar mıydın?Şaşırdım doğrusu." diye atıldı.Pansy derin bir nefes aldı.Kendisine Lucy denmesinden nefret ederdi.Bu isim ona küçüklüğünü hatırlatıyordu.Herkes gelir yanağını okşar "Ne şeker şeysin sen öyle Lucy'cik" derdi.Oysa o şeker olmak hiç bir zaman istememiştiki.Şekerlerden nefret ederdi.O asiydi, kötüydü ama şeker değildi! " Benim adım Pansy seni moron! " diye kükredi.Uzun boylu çocuğun adı Johny'di." Sakin ol Lucy'cik.Yoksa ismini sevmiyor musun?" diyerek bir kahkaha patlattı.Pansy sinirlerinden napacağını şaşırmıştı."Bana kimse Lucy diyemez.Lucy'cik hiç diyemez anlıyor musun seni budala.Git oyuncak ayınla oyna!" Çocuk neşesini hiç bozmadı.Pansy'le dalga geçmek hoşuna gidiyordu.Bir kez daha güldü.Pansy'nin sınırlarını git gide zorluyordu. "Benim oyuncak ayım yok, tabii kendininkini ödünç verirsen olabilir.Öyle değil mi millet?" diyerek etrafındakilere baktı.Herkes gülmekten yerlere yatıyordu.Tek gülmeyen Pansy'e asılan çocuktu.Olanların şokunu atamamış gibiydi.Pansy sinirden titriyordu."Oyuncak ayın yokmu?Hadi ama dün gece kucağındaki ayı neydi?Aa afedersin arkadaşlarının bilmesini istemiyor muydun?Üzgünüm diyemicem ama!"Johny yumruğunu kaldırdı ve tam vurmak üzereyken kendini yerde buldu."Sana bir kez daha söylüyorum aşalık bana bulaşma!" Bu Pansy'nin sesiydi.Johny'yi çoktan yere indirmişti.Gitmeden önce hırsını almak için bir tekme daha vurdu.Sonra hızlı adımlarla yoluna devam etti.Ollivander's Asa Dükkanın önüne gelinceye kadar temposunu korudu.Takip edildiğini biliyordu.Az önceki çocuklar hala uslanmamıştı ama onlarla uğraşmak istemiyordu.Tek istediği biran önce asasını alıp evine dönmekti.Bu yüzden hiç bir tepki vermedi.Asa dükkanının kapısını yavaşça araladı.Sonra tüm gücüyle kapattı.Çıkan sesten içerde bulunan müşteriler ürkmüştü.Tabiikide Pansy buna aldırmadı ve beklemeye başladı.İşi bitenler dışarı çıktı.Dükkanda bir tek Pansy kalmıştı.Satıcıya doğru yaklaştı. "Bana uygun bir asa verebilirsin heralde." dedi.Satıcı bu Pansy'nin bu sözüne güldü."Hoşgeldiniz.Sen Lucy Malfoy değil misin?"Pansy sinirlerine hakim olmayı başarmıştı."Pansy Malfoy."
"Ah evet afedersin.Sen Lucy ismini sevmiyordun değil mi?"Pansy adamın anlayışı karşısında rahatlamıştı."Evet."demesiyle adam tekrar konuşmaya başladı."Ablanı tanırdım.Brenda Malfoy.Çok uzun zaman oldu.Şimdiye mezun olmuştur.O asa almaya geldiğinde sen daha küçücük bir çocuktun.Şimdi ona ne kadar benzediğini anlayabiliyorum." dedi.Pansy zorlada olsa gülümsedi.Adam "Neyse çok fazla zamanını almayalım.Sende ablan gibi iyi bir kız olmalısın.Kalp çakrasını denemeye ne dersin?" dedi.Pansy bu ne yani dememek için kendini tuttu."Aslında ablama pek benzemem.Kalp çakrası'nın bana uyacağını düşünmüyorum.Başka bir şey önerebilirsin diye düşünüyorum!Mesela Lord Woldermort hangi asayı kullanıyor?"Pansy daha sözünü bitirmeden Ollivander çığlık attı!"Onun adını bu kadar rahat nasıl söylersin!O adı anılmayan kişi.Ona ait hiç birşey yok burda!"diye bağırdı.Pansy adamın sakinleşmesini bekledi.Adam sakinleşince "Tamam.Sana bir asa bulucam.Sen safkansın değil mi?"diye sordu.Pansy kafasını evet anlamında salladı."O zaman...Cehennem Alevi!Evet, bu asa tam sana göre."diye bağırdı.Pansy "Kulağa hoş geliyor.Özellikleri neler?"diye heyecanla sordu.Adam bu soruyu bekliyormuş gibi "Sadece safkan kişilere verilir.En ender asalardan biridir.Sahibinden başka kimse büyü yapamaz.En iyi büyüsü Sectumsempra'dır.KSKS,uçuş ve biçim değiştirme derslerinde çok işine yarar.Sanki bu asa sana yapılmış gibi.95 galleonun vardır heralde." diye şakıdı.Her ne kadar pahalı olduğunu bilsede Pansy hevesle " Evet!Kesinlikle alıyorum." diyerek galleonlarını uzattı.Asayı kaptığı gibi dükkandan ayrıldı..

EDİT!!

Miss Pansy Lucy Parkinson, ödemeniz tahsil edilmiştir!!Ödemede ki hassasiyetiniz için teşekkür ederiz!!

Konu: Geri: -**-KASA-**- Çarş. Ağus. 05, 2009 4:32 pm

Chester uyandığında hava çok bulutluydu.Ama bu kapalı hava onun neşesini bozamazdı.Çünkü bugün ailesiyle Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Okulu için malzeme almaya gideceklerdi.Gryfinndor Quidditch formasını giyip yatağını topladı.Merdivenlerden aşağı doğru inerken ayağı takılıp düştü bu güzel günde bu kötü bir olaydı.Hemen annesi pansuman yaptı.Sonra kahvaltıya oturdular Chester yemekleri iştahla yedi.Annesine "Anne ben arkadaşlarımla Quidditch oynamaya gidiyorum."dedi.Annesi karşı çıktı."Bu halinle ne Quidditch'i!"dedi.Chester "N'olur Fazla bir şeyim yok acımıyo bile."dedi.Annesi razı oldu.
Chester Quidditch Sahasına giderken bir kızla çarpıştı.Adının Mary olduğunu söyledi.Onuda maça davet etti.Mary " Tamam" dedi.İkiside sahaya doğru ilerlemeye başladı.Arkadaşlarıda onu bekliyordu.Çünkü onsuz oyuna başlayamazlardı.O Arayıcıydı.Maçın başlamasına 5dk vardı.Koçları onları yanına çağırdı ve "Bu maçı mutlaka kazanmalısınız yoksa şampiyon olamazsınız." dedi.Oyuna başlandı dev bir bludger daha ilk dakikadayken Mike'n üzerine geldi ve Mike yere düştü.Artık bir kişi eksilmiştiler.Maç bittiğinde yenmeişlerdi.Doğruca eve gitti ve üzerini değiştirdi.Hogwarts için malzeme almak için Diagon Yoluna gideceklerdi.
Chester alesiyle Diagon Yoluna gitmek üzereyken yağmur yağmaya başlamıştı.Babası ve Annesi süpürgelerine binerken Chester'da babasının süpürgesine oturdu.Çok heyecanlıydı.Süpürgesi,asası ve baykuşu olacaktı.Diagon yoluna geldiklerinde etraf çok kalabalıktı.2 kişiyle arkadaş oldu.Adları Peter ve Angela idi.Onlar eşyalarını almıştı.
Hep beraber Gringotts Büyücü Bankası'na girdiler.Babası bankadan 500 galleon altın çekti.Sonra süpürge almaya gittiler.Chester T2000 süpürgesini beğendi.Babası satıcıya "Kaç galleon?" dedi.Satıcı "150 galleon efendim." dedi.Babası "Çok pahalı." dedi.Chester "Hadi baba n'olur al diye yalvardı." dedi.Babası "Tamam alıyorum." dedi.Süpürgeyi aldıktan sonra Hayvan Dükkanı'na gittiler Chester Bem Beyaz bir baykuş beğendi ama annesi "Baykuş çok tüy döker hamster alalım." dedi.Chester annesini zorda olsa ikna etti. Şimdi sıra asa almaya gelmişti.Ollivander's Asa Dükkanına geldiklerinde sıra beklemek zorunda kalmışlardı.Sıra onlara 30dk sonra geldi Satıcı Chester'a bir asa verdi adı Sevilen Cesaret idi Chester bu asayı sevmedi.Satıcı özelliklerini anlatmaya başladı;
28.3 cm'dir. Güçlü bir asadır. Asa, kendisine zeki,sevilen ve en önemlisi cesur olan kullanıcılar seçer. Kullanıcsına eskiye ait yazıları okumada ve büyülerde başarıya ulaşmada yardım eden bir asadır. Kullanıcısının iyi veya kötü tarafta olmasına bakmaz.
Chester yinede bu asayı sevmedi.Satıcı'da anlamıştı zaten bu asanın olmayacığını anlamıştı başka bir asa verdi bu asanın adı "Dostluk Eli" dedi.Özellikleri ;
"Sadık bir asadır.Sahibinin dışında kimse kullanamaz.
En İyi Büyü:
Bombarda (Patlatma büyüsü)"dedi.Sonra birden satıcının gözleri kamaştı ve "Bu tam sana göre bir asa." dedi.Babası kaç galleon diye sorduğunda Satıcı"80 galleon." dedi.Babası tamam diyerek asayı aldı.

EDİT!!

Mr. Chester Harry Bennnington,ödemeniz tahsil edilmiştir!!Ödemedeki hassasiyetiniz için teşekkür ederiz..

Konu: Geri: -**-KASA-**- Cuma Ağus. 07, 2009 9:07 pm

Water gece geç yattığından sabah gözleri şişmiş bir şekilde uyandı. Daha saat sabahın 9'u olmasına rağmen o hala uykusunu alamamış gibi hissediyordu kendini... 'Sabah sabah bir duş alsam çok iyi gelecektir.' düşüncesi birden aklında parladı. Sabah duşlarını seviyordu. 'Biraz oyalansam hiçbir sorun olmaz' diye düşündü. ' Nasılsa bugün tatildeyim. '

Sıcak duşunu aldıktan sonra kıyafetlerini giymek için tekrar odasına çıktı. Üzerine bir elbise geçirdi. Elbisenin üzerine de bolerosunu giydi. Dışarıda yağmur yağdığını duyabiliyordu. Ama alışverişe çıkması gerektiğini de biliyordu. Asa almak için Ollivander's Asa Dükkanı'na uğraması sonra da kuzenleriyle buluşması gerekiyordu. 'Bu yağmurda ne buluşması olacaksa...' diye içinden sinirle geçirdi.

Saçlarını salık bırakıp hafif bir makyaj yaptıktan sonra şemsiyesiyle dışarı adımını attı. Yoldan her geçen başıyla selem verir Water ise sahte gülücüklerle onları karşılardı. Water'ın Baş Hakim olması yüzünden rütin bir hayatı vardı. Kimliğini gizleyemiyordu. Küçük bir çocuk bile onu tanırdı. Çocuklardan öyle nefret ediyordu ki baş düşmanı bile onun yanında sönük kalırdı. Yolda yürürken selamlaşmalar devam ederken o hala sahte gülücükler saçıyordu.

Hava sanki Water'a nisbet yaparmışcasına daha da kötüye gitmeye başladı. Water havaya bakıp "Ah, Lanet olsun. " dedi. Onu böyle lanet okurken görenler sanki ömrü hayatı boyunca böyle bir şey görmemiş gibi ona gözlerini irileştirip bakıyordu. Yanından geçen birkaç adam Water'a bakıp "Lanet okumamalısın güzelim!" diye laf atmışlardı. Bunu duyan Water gözlerini ona dikip " Siz benim kim olduğumu bilmiyorsunuz galiba!" diye sinirli bir şekilde söylenmeye başladı. "Ah, kimin nesi olduğun bizim umrumuzda falan değil!" diye konuştu aralarından birisi. "O zaman kendimi tanıtayım. Ben Water Nyx Michael Malfoy. Büyüceşura Yüksek Mahkemesi Baş Hakimiyim. Bir sorununuz varsa mahkemede konuşabiliriz beyler!" Malfoy soyadını ve mesleğini altını çizer gibi söyledi. Bunu duyan grup arkalarına bakmadan topukladılar. Water Malfoy olmanın mutluluğuyla Ollivander's Asa Dükkanı'na girdi.

Orada bulunan satıcı şöyle bir Water'ı süzdükten sonra ona bazı şeyler sordu. Safkan olup olmadığı, işini ne kadar sevip sevmediği... Water bütün cevaplarını sabırlı bir şekilde verdi. En sonunda satıcı "Biraz beklersen sana asanı getireceğim." diyerek asaların bulunduğu yere doğru gitti. Bu sırada Water biraz dükkanı incelemeye koyuldu. 'Sıcacık, hoş bir dükkan...' diye düşündü. O sırada satıcı bey elinde Water'ın asasıyla birlikte geldi.

"Bu asa tam size göre! Adı Tutkunun Esareti. Özelliklerine gelecek olursak 28.8 cm uzunluğunda ve esnektir...Unicorn kanı bulundurur..." dedi. 'Unicorn' diye düşündü Water. Sevdiği bir hayvandı. Tabii Pegasus ve Anka Kuşundan sonra...

"Bunun yapılış hikayesi vardır değil mi Sam? İsmine bakılırsa..." diye sordu. İsmini kartından görmüştü. Çocuk ilk önce şaşırıp sonra kendini toparladı. "Elbette. Bu asayı yapan kişi idealleri uğrunda ölebilecek biriymişmiş...Böyle mükemmel bir asayı yapabilmekte en büyük tutkusuymuş...Asayı yapmaya karar verdiğinde adeta dünyadan soyutlaşmış...İnsanlar onun tutkularının esareti altında olduğunu düşünmeye başlamışlar...Bu yüzden asaya bu isim verilmiş.." dedi Sam bir çırpıda. Water sanki büyülenmiş gibi yavaşça "Bu asayı alıyorum." dedi.

"Sam ilk önce gülecek gibi oldu fakat Water'ın delici gözleriyle karşı karşıya geldi. "Fiyatı 92 galleon." dedi Sam. Water çantasından galleonları çıkarıp asasıyla dükkandan ayrıldı. Sırada kuzenleriyle buluşma vardı.

EDİT!!

Mrs. Water Nyx M. Malfoy,ödemeniz tahsil edilmiştir.Ödeme konusundaki hassasiyetiniz için teşekkür ederiz..

Konu: Geri: -**-KASA-**- Cuma Ağus. 07, 2009 11:25 pm

Değiştirdim

Mesaj Sayısı : 231 Kayıt tarihi : 17/04/09

Hava iyice kapanmış, yağmur iyice şiddetlenmişti.Sıkıca
giyindi ve evden çıktı.Aslında yağmurda yürümeyi severdi.Ağır ağır
yürümeye başladı.o yürüdükçe yağmurun şiddeti artıyordu.Hızlanmaya
başladı biran önce Ollivander's Asa Dükkanı na ulaşmak istiyordu.Adımlarını iyice büyüttü.Sonunda Diagon Yoluna vardı ve kalabalığın arasından sıyrılıp Ollivander's Asa Dükkanı
na girdi. Ollivander'in dükkanı çok yoğundu.Harry sessizce sıraya girip
beklemeye başladı.En sonunda sıra ona geldi. Ollivander derin bir iç
çekip Harry'i süzdü ve birkaç soru sordu. Harry soruları sabırla
cevapladıktan sonra Ollivander - Ejder Yüreği - dedi ve asanın
özelliklerini saymaya başladı.

Akdiken
ağacından 30,2 cm olarak yapılmıştır. Özünde bir. Macar Boynuzkuyruk
ejderhasının yürek lifini taşır. Kül rengindedir, incedir ve oldukça
sadedir. Sert ve çok dayanıklıdır İçindeki büyüyü dışarı çıkartabilmek
için can atar. Sahibinden başkası kullanırsa büyü ters teper, inatçı
bir asadır. Sahibi güçlendikçe asada güçlenir, sınır tanımaz. Asa tek
değildir ancak nadir görülür.

Savunma ve saldırı büyülerinin her ikisinde de çok başarılıdır. Şifa büyülerinde de iyi olduğu görülmüştür.

dedi ve ücretinin 100 galleon olduğunu söyledi.Dükkandan çıkarken teşekkür etti ve evine doğru yola koyuldu.

Mesaj Sayısı : 51 Kayıt tarihi : 25/02/09

Harry James Potter lütfen asanız değerliğinde bir rp yapınız..

Konu: Geri: -**-KASA-**- Çarş. Ağus. 19, 2009 9:11 pm

Gece gözüne bir gram uyku girmemiş olan Alice sabaha karşı daldığı güzel uykusundan kuzeninin onun için büyülediği saatin tiz çığlıkları arasında uyandı.
"Croline uyan. Croline Alice Watson bu gün Diagon Yoluna gideceğini unutuyorsun galiba. Bir sabahta ben çalmadan uyansan ne olur sanki."
Yataktan doğruldu ve ayağına terliklerini geçirirken"Doğum günü hediyesi olarak bu saatten daha sessiz bir şey büyüleseydin keşke" diye söylendi. Masasının üzerindeki gözlüğünü takıp ılık bir duş almak üzere banyoya girdi. Ilık duş en sevdikleri arasında ilk sıradaydı.Tüm yorgunluğunun ılık su ile birlikte akıp gittiğine inanıyordu. Üzerine dar siyah bir kot ve siyah bir gömlek giydi. Muggle modasının sıkı takipçilerindendi. Bu yüzden evdekiler tarafından alay konusu oluyordu. Makyaj yapmak için aynasının karşına geçtiğinde aynadan tiz bir çığlık yükseldi. "Alice göz altındaki morlukları görmüyor musun? Akşam beşik mi salladın kuzum?" dedi onaylamaz bir ses tonu ile. Alice bu evdeki konuşan ve her şeylerine karışan eşyalardan nefret ederdi. Acele şekilde makyajını yapıp konuşan aynasınında onayını aldıktan sonra büyük bir hızla merdivenlerden indi. Merdivenlerde karşılaştığı kuzenlerine selam verip Emma'ya yöneldi. Masaya onun asası için ayrılmış keseyi bırakıp sıcak bir şekilde gülümsedi. Her zaman onun gülümsesi hep içini ısıtmıştır. Nerrissa elinde uçuç tozları ile ızgaranın önünde dikiliyordu. O sevimli gülüşüyle tozları Alice'e uzattı. Alice ona onaylamaz bir bakış attı. "Bu elbiselerle o ızgaradan geçeceğini söyleme lütfen Crol" dedi Laura alaycı bir gülümseme ile. "Mecburum ve bana Alice de" dedi Alice Izgaraya girdi ve uçuç tozlarını serpti. Kendini Diagon yolunda buldu. Diagon Yolu her zaman ki gibi kalabalıktı. Bir dükkanın önünden geçerken 2000 model bir süpürge gördü. Bunu alması için Emmy'e çok yalvarmıştı ama Emmy "Yasak ve tehlikeli" diye kestirip atmıştı. İç çekerek yoluna devam etti. Devasa bir dükkanın önünde durdu. Burası Ollivander's Asa Dükkanı'ydı. Derin bir iç çekti ve içeri girdi. Göklere kadar uzanan asa kutularıyla dolu gayet kasvetli denilebilecek bir dükkandı. Dükkan görevlisinin yanına çekinerek gitti ve konuştu. "Ben Croline Alice Watson. Bir asa..." Görevli sözünü kesti ve asa kutularına bakmaya başladı. "Sen Emma Watson'un küçük yeğeni olmalısın. O da benden almıştı asasını ve şimdi bir müdire. Bakarsın yeğenide onun gibi başarılı olur." dedi ve bir asa uzattı. Asayı tutar tutmaz ona bağlandığını hissetti. Görevli büyülenmiş gözlerle ona baktı. "Yıllardır bu meslekteyim ama her seferinde ilk asamı satmış gibi heyecanlanıyorum. Asa seni seçti küçük Alice. Onun adı Görünmez Abide. Porsuk ağacından yapılmış asa özünde ejderha yüreği lifi bulundurur.Özellikle savunma büyülerinde çok başarılıdır. İksir ve Ksks'de çok başarılı. O senin için biçilmiş kaftan ufaklık ve ufak bir ayrıntı 94 galleon." dedi. Alice ödemeyi yaptı ve bu ihtiyar bu işi çok iyi biliyor diye düşündü. Asasını evdekilere göstermek için sabırsızlanıyordu. Hızla dükkandan çıktı ve sıcak yuvasına yol aldı.

EDİT!!

Mrs. Croline Alice Watson,ödemeniz tahsil edilmiştir.Ödeme konusundaki hassasiyetiniz için teşekkür ederiz.(bu arada ben ihtiyar değilim =) )

Konu: Geri: -**-KASA-**- Perş. Ağus. 20, 2009 9:59 am

Teşekkürler. İhtiyar için üzgünüm :)

Konu: Geri: -**-KASA-**- C.tesi Kas. 28, 2009 4:17 pm

Jesse Straker
Cesur Kalp İle Tanışma
"Jesse! Uyan hemen!"

"Pekala somurtkan!"

Charlie çok stresliydi çünkü Jesse'nin eşyalarını alacaklardı. Hemen kahvaltı yaptılar ve çoğu günden farklı olarak o gün Malikaneden çıktılar. Bir süre sonra şehre geldiler.

"Bay dahi, biz şehrin ortasındayız. Yani, burada yazanların hiç biri Muggle'ların olduğu yerde yok!"

"Jesse, Jesse, Jesse... Bir süreliğine kapa çeneni ve benimle gel. Burada gizli bir geçit var ve burası Diagon Yolu'na açılıyor. Bak işte bu duvar gizli geçit."
Jesse arkasını döndü ve etrafa bakındı. Ağabeyinin olduğu yere bir daha baktığında o duvar bir kapıya dönüşmüştü. Diagon Yolu'na gelmişlerdi. Charlie önde, Jesse arkada yürüyorlardı.

"Jesse, bakalım Hogwarts'a gitmek için neler gerekiyormuş?"

"Bir hayvan ve bu hayvanlar da, yarasa, baykuş, krubağa ya da fare. Ben baykuş istiyorum. Bir asa ve de son olarak da bir üniforma."

"Pekala. Sen gidip asayı al ben ise gidip baykuşunu alırım. Sonra da birlikte üniformanı alırız."

Jesse başını evet anlamında salladı ve Olivander's Asa Dükkanı adındaki bir dükkanın kapısından içeri girdi.

"Kimse yokmu?"

Sonra da aniden Jesse'nin yanında bir adam belirdi.

"Bu yüz bir yerden tanıdık geliyor. Evet, evet... Sen, sen bir Straker'sın. Bu vücut yapısını ve yüz şeklini nerede görsem tanırım."

"Evet, haklısınız. Ben Jesse. Jesse Straker. Charlie Straker'ın kardeşiyim."

Adam asaların olduğu yere doğru gitti. Sonra da dikdörtgen bir kaptan uzun bir asa çıkardı ve Jesse'nin eline verdi. Jesse asayı salladı ve birden diğer asalardan birkaçı yere düştü.

"Hmm... Demek ki bu değil."

Bir asa daha getirdi ve Jesse bunu da sallayınca yere düşen asalar havaya kalktı ve Jesse'ye doğru uçmaya başladılar. Hepsi de Jesse'ye çarptı ve Jesse asayı masaya bıraktı.

"Hayır, hayır bu da değil. Hmm... Acaba... O olabilir mi?"

Sonra da adam büyükçe odanın derinliklerinde kayboldu. Bir süre sonra tekrar geldi ve başka bir asa çıkardı. Sonra da asayı nezaketle Jesse'nin eline verdi ve Jesse asayı sallayınca yere düşen asaların hepsi geri yerine gitti.

"İşte bu! Sonunda size göre olan asayı bulduk!"

Jesse'nin yüzünde hafif bir tebessüm belirdi.

"Bu asanın adı Cesur Kalp. Gül ağacından yapılmaktadır. İçinde kuzgun tüyü vardır. Uzunluğu 23 cm'dir ve asla esnemez. Ender bulunan asalardandır. Bu asayı aldığın için çok şanslısınız bay Straker. Dediğim gibi, bu asa ender bulunur."

Sonra da biraz sessiz kalıp konuşmasına devam etti.

"Fiyatı 85 galleon."

Jesse yavaşça kasaya doğru yaklaştı ve masaya 85 galleon bırakıp yavaşça oradan uzaklaştı.

..SON..

EDİT!!
Mr. Jesse Straker ,ödemeniz tahsil edilmiştir.Ödeme konusundaki hassasiyetiniz i.in teşekkür ederiz..

Konu: Geri: -**-KASA-**- Ptsi Kas. 30, 2009 1:42 pm

Helena önündeki günün heycanıyla
zümrüt yeşili gözlerinden neşe pırıltıları saçarak kalkmıştı yatağından. Ancak
insana adeta hala geceymiş hissi veren simsiyah bulutlarla kaplı gökyüzünü
görünce somurttu. Normalde böyle havaları sevsede bugün farklıydı. Bugün yeni
okulu için alışverişe gidecekdi. Diagon Yolu’na uğrayıp listedeki araç-gereçleri alması gerekiyordu. Yeni yaşamına
dair atacağı ilk adımı onu çok mutlu ediyordu. Bu mutluluğun yağmur nedeniyle
kısa sürmesini ise hiç istemiyordu. Vakit kaybetmeden dolabından siyah dar
pantolonunu ve mor straplez bluznu kaptığı gibi hızla giyindi. Saçlarını her
gün olduğu gibi açık bıraktı. Çıkmadan aynada dalgalarını hafifçe düzeltip
kendi yansımasına gülümsedi. Ailesinden kimsenin uyanmadığını anlayınca
gözlerini devirdi.
İçinden ‘ Bir sabahta erken kalksanız ölürsünüz sanki!’ diye geçirdi. Onlara çabucak
gittiği yeri bildiren bir not bırakıp evden uçarcasına çıktı. Tüm sabah
ihtiyaçlarını sırayla temin etmişti. Güneş tepeye vardığında ise geriye sadece Ollivander’s Asa Dükkanı’na uğramak kalmıştı. Elindeki poşetleri ve kuzgun karası
baykuşunun bulunduğu kafesiyle merakla dükkana girdi.
Satıcı Sam Winchesterona kısaca ‘ Hoşgeldiniz. Biraz
beklerseniz sizinle ilgilenebileceğim.’ diyerek kibarca gülümsemişti. Helena sadece bir
tebessümle karşılık verebilmişti. Tüm gün
olduğu gibi buraysıda ona oldukça farklı gelmişti. Merakla çevresini süzerken
gözleri Bay Wincherter’in ilgilendiği gence takıldı. Bebeksi bir sevimliliğe sahip gözleri
zeka ışıltılarıyla dolu olan delikanlı kendine uygun olan asayı bulmaya
çalışıyordu.
Helena’nın kendisine baktığını görünce yorgunca gülümsedi. ‘ Neredeyse yarım saattir uygun bir asa bulmaya çalışıyorum. Ne kabus
ama!’ derken sesinden bıkkınlığı
açıkca anlaşılıyordu. Helena’nın konuşmasına fırsat vermeden sempatik bir gülüşle ekledi ‘ Bu arada ben Elendir’.Helena nedenini
bilmesede bu çocuğun kardeşi olmasını diliyordu içinden. Gülümseyerek ‘ Bende Helena. Tanıştığımıza memnun oldum.’ dedi. Daha fazla merakına karşı koyamayan genç kız , Elendir’in önündeki
asalardan birini eline aldı. O an içini tarif edilemez bir güven duygusu kapladı.
Asayı hafifçe hareket ettirmesiyle önündeki kitap yavaşça havalanıp tembelce boşlukta
salınmaya başladı.
Bunu gören Bay Wincherter‘ Ah! Sanırım siz benim
yardımım olmadan asanızı bulmuşsunuz.’ diyrek gülümsedi.
Elendir ise bu duruma
bozulmuş bir şekilde homurdandı ‘ Seni şanslı şey!’.
Helena buna aldırmadan ona sıcak bir şekilde gülümsedi. ‘ Umarım Hogwarts’da görüşürüz Elendir.’ derken bir yandan da ücreti ödüyordu. Kapıya doğru ilerlerken
geçirdiği günden memnun bir şekilde içerdekilere iyi günler dilediyerek evine
doğru yola koyuldu.

-**-KASA-**-

--KASA--